Nepal Reisblog deel 4

Nepal reisblog deel 4

13 juni

Vandaag 8:00 wakker geworden. Toen ik naar het terras liep was de brug bij de rivier die leidt naar de weilanden en andere dorpen voor een deel verwoest door de aanhoudende regen van vannacht. Het teken dat de brug uitelkaar gehaald moest worden omdat de moesson er nu echt aan begint te komen. De jongens en ik hebben de brug helemaal uitelkaar gehaald voordat de moesson alle weilanden zal omtoveren in een 100x zo grotere rivier als dat ie nu is. Na de moesson zal de brug weer in elkaar gezet worden. De zelfgemaakte brug bestaat volgens mij uit stevige bamboe, vastgemaakt met ijzerdraad, ronde stenenkoepels waar zandzakken in gaan en bovenop de bamboe-stokken zandzakken waar je overheen moet lopen.
Toen we dat geregeld hadden gingen we met z'n alle vissen met een groot net. 2 man houden het net vast en de rest jaagt de vissen in een cirkel het net in. We vingen van alles, krab, aal, vis, garnalen, kikkers en zelfs een waterslang wat niet de bedoeling was. De kikkers lieten we gaan en de waterslang helemaal want iedereen is bang voor slangen.

Toen we klaar waren bakte Didi de schoonmaakster de vissen en gingen we de vissen eten met Daal-Bath. Daal-bath is een Nepalees gerecht dat het vaakst hier wordt gegeten en dat bestaat uit rijst, linzensoep en een beetje groente. Nepalezen eten ook met hun handen, dus ik ging ook met mijn handen eten.

Later die dag ging ik even relaxen met Dhurba, z'n babydochtertje, z'n vrouw, Mary en een vriend. Ik zal morgen met 2 vrienden van Dhurba op de motor naar Oost-Nepal gaan en die rit zal waarschijnlijk zo'n 10 uur duren. Ik zal pas over 3 dagen weer terugkomen. We gaan naar Taplejung, een plaats of regio waar eergisteren een aardverschuiving 6 dorpen heeft weggevaagd en 53 doden zijn gevallen. Ajit zal met verschillende personen in die regio praten over wat we voor die bewoners kunnen betekenen. We gingen daarna naar Dhurba's huis met z'n allen om te eten. Daarna ging ik nog chillen met RK, Bhim, Porcas en de nachtwaker. Rond 22:00 naar me kamer gegaan, wachten tot de grote lange rit van morgen.

14 juni

10:00 AM vertrokken met de bus richting het oosten samen met Ajit, een vriend van Dhurba. Ramesh en Santosh gingen op het laatste moment niet mee, dus zijn we alleen met z'n tweeen. We hebben eerst de bus gepakt tot Biratnagar, en zullen daar pas de motor pakken.

Om 19:00 na een busrit van 9 uur gearriveerd in Biratnagar.

Een man bracht ons op de fiets naar het Fun, Food & Resort Hotel. Er was een zwembad, ik heb gelijk een duik genomen. Daarna omkleden en gingen we met de scooter naar de schoonouders van Ajit om te eten. Onderweg een zonnebril gekocht voor de lange rit op de motor morgen, nog hapjes gekocht want in Nepal is het een gewoonte als je bij familie op bezoek komt dat je wat lekkers meeneemt.

Daar aangekomen aten we weer Daal-baht. De oma was er ook. Daar belde de schoonvader met een paar mensen die hij kende uit het oosten, en kwam met slecht nieuws. Vanwege de aardverschuiving is het te gevaarlijk om met de motor verder de heuvels in te trekken en is het verstandiger met een jeep te gaan, al komen we dan niet zover als met de motor en zullen we langer moeten lopen. Ajit vroeg mij wat ik ervan vond, wel of geen motor. Uiteindelijk besloten we om morge de jeep op te halen.

We zijn na het eten weer weggegaan en stopten bij een kraampje. Ajit wilde mij pan laten proeve. Dat is een soort lekkernij waar je op moet kauwen en zuigen. Je kan het ook eten maar voor mij was het te taai.

Bij het hotel aangekomen had ik via viber contact met Rodger. Hij was ook onderweg naar het oosten, richting Ilham waar zijn appartement is. Hij zat in de nachtbus en zijn bus zou 4 uur s'nachts onze verblijfplaats passeren, Biratnagar. Ajit zei dat hij dan beter in Ulbari kan uitstappen, daar rijden wij namelijk naartoe met de motor om de jeep op te halen. Dus Ajit belde naar Rodger en sprak met de chauffeur van de bus om Rodger bij Ulbari uit te laten stappen.

15 juni

03:00 AM opgestaan en zijn we met de scooter naar Ulbari gegaan en hebben we gewacht op Rodger. Ondertussen een paar familieleden ontmoet van Ajit, en onze chauffeur naar de bergen, Kumar.

Onderweg stopten we in het plaatsje Birtamod, waar we een Indiaas breakfast hebben gegeten.
Een paar uur later kwamen we aan bij het stadje Ilham in de bergen en zijn we gestopt bij Rodgers huis. Hij besloot ons te joinen verder naar Taplejung en ging zijn tas inpakken.

Uiteindelijk kwamen we rond 19:00 aan bij ons hotel in Taplejung na een rit met de motor en jeep van bijna 15 uur. De tocht door de bergen was spectaculair en gekkenhuis, inhalen van auto's door de bergen blijft heftig.
Het afgelegen hotel waar we verbleven was echt avontuurlijk. We zaten met z'n vieren op 1 grote houten kamer, en het leek net een soort wilde westen pandje die je alleen in cowboyfilms tegenkomt.
De vrouw die daar werkte heette ook Didi, tenminste dat dacht ik en maakte daal-bath voor ons. Bijna elke vrouw die werkt in een hotel of restaurant heet Didi, en ik kwam later erachter dat Didi gewoon zuster betekent. Die jongens gingen stuk. Na het eten gingen we meteen slapen want we waren afgepeigerd na de lange rit met de jeep over hobbelige wegen door de bergen. Morgen vroeg op want we gaan zo'n 3 kilometer de hoogte in wandelen, dat zo'n 6 uurtjes gaat duren.

16 juni

7:00 AM opgestaan. We gaan de top beklimmen, waar de Pathibara Tempel ligt. De top is zo'n 4000 meter hoog. Om 7:30 begonnen we te lopen. Na ongeveer een uur klimmen kwamen we bij een klein dorpje aan waar we gingen ontbijten, noodles of bami-soep. Daarna weer verder.

Na een paar uur lopen kwamen we bij een dorpje waarvan bijna alle bewoners op een bankje bij elkaar zaten. Daar hebben we wat thee gedronken, en een beetje geprobeerd te praten. Ajit en Rodger hadden stiekem afgesproken dat Ajit nu zou doen alsof hij een toerist is, zodat bij elke dorp waar we aankomen, de bewoners op mij afkomen omdat ik er als een Nepalees uitzie. Dat verliep echt vreemd haha. Maar het werd nog chaotischer omdat we onderweg 2 andere Nepalezen hadden ontmoet die ook onderweg naar de tempel op de top waren, en die wel wisten dat Ajit Nepalees was.  Dus op een gegeven momen zie ik vanuit me ooghoek Ajit haast maken en z'n thee op drinken en zei opeens " come on, let's go". Toen keek ik naar rechts en zag ik die 2 Nepalezen aankomen, dus Ajit wilde gauw weg voordat ze Nepalees tegen hem begonnen te praten. Maar mijn thee was nog heet en ik wou het niet laten staan. Dus ik zei tegen Ajit ga alvast, ik kom zo. Ajit was bang dat ze erachter zouden komen dat hij hen in de maling nam. Dus ik bleef alleen achter om me thee op te drinken. Maar volgens mij dachten die bewoners nu dat ik de boel in de maling nam. Toen liet ik me thee voor een kwart staan en ging gauw naar Rodger en Ajit die 50 meter hoger bij een ander gedeelte van het dorp waren en ondertussen helemaal stuk gingen van het lachen.

Uiteindelijk kwamen we rond 14:15 op de top, na ongeveer 6/7 uurtjes te hebben gelopen.

Op de top aangekomen bij de tempel, deed Ajit een soort Hindu-ritueel, en ging bidden voor Nepal en de slachtoffers van de aardbeving en aardverschuiving. Normaal gesproken zou je op de top de grote bergtoppen van de Himalaya moeten kunnen zien, maar dat is alleen als je de top in de ochtend bereikt. Nu was er vooral veel mist en was het bewolkt. Daarna gingen we weer terug naar beneden. Een uurtje terug naar beneden lopen lag een dorp waar we eigenlijk zouden overnachten. Maar we waren fit en hadden genoeg energie over en liepen uiteindelijk helemaal terug naar beneden. Rond 19:30 kwamen we terug bij het dorp waar Kumar ons had afgezet. We hadden vandaag meer dan 10 uur gelopen naar de top en terug.

17 juni

8:00 wakker

Voor we vertrokken terug naar Chitwan ging ik nog foto's maken met Rodger van Taplejung Airport dat pal naast ons hotel lag. Door te weinig passagiers is het vliegveld op dit moment gesloten en wordt er verbouwd. Zonder beveiliging of enige hekken konden we gewoon de landingsbaan op lopen tussen alle werkzaamheden aan het asfalt door haha. Dat is op Schiphol vrijwel onmogelijk.

10:00 AM vertrokken terug naar Biratnagar. In Ilham Rodger afgezet, die moet nog wat werkzaamheden op kantoor doen voor zijn organisatie.

Daarna gingen we onderweg eten bij familieleden van Ajit.

Even gestopt in een stadje om Churpi te eten, een hard stukje kaas die je langzaam moet bijten en dan doorslikken. Gelijk een speciale pak Nepalese groene thee gekocht, die je niet in Kathmandu kan kopen.

In Ulbari aangekomen gaan we overnachten bij Ajit's oom en tante, en de volgende dag vertrekken we weer naar Biratnagar met de motor.

18 juni

In de ochtend had Ajit een meeting om de tocht naar Taplejung te bespreken. De bedoeling is dat er goederen worden gebracht naar de dorpen die zijn getroffen door de aardverschuiving. Er zullen o.a dekens worden aangeschaft die vervolgens naar de slachtoffers van de aardverschuiving worden gebracht.

Daarna zijn we de hele dag langs ooms en tantes van Ajit geweest. Hij gaat namelijk eind deze maand voor 3 jaar naar Denemarken waar zijn vrouw woont en studeert. Daarom moet hij langs veel familieleden gaan zodra hij toevallig in de buurt is. En we gingen zeker langs een stuk of 15 families. En overal waar we kwamen kregen we een bord eten en drinken. Pff waar ken ik dat toch van? Op een gegeven moment zat onze buik te vol en konden we gewoon niet meer.

In de avond na de zoveelste familielid te hebben bezocht gingen we naar een soort snackbar waar we Chat hebben gegeten, een soort Indiaas fastfood. Daarna weer naar familie en weer eten en daarna terug naar het hotel.

19 juni

We zouden vandaag in de ochtend eingelijk een beetje trainen in de sportschool van het resort, maar die ging al om 9.00AM dicht.

Vandaag gaan we de dekens bestellen die gebracht zullen worden naar Taplejung.

We gingen eerst ontbijten bij het hotel, daarna gingen we lunchen bij Ajit's schoonouders.
Daarna gingen we naar een winkel 350 dekens bestellen. De bedoeling was eigenlijk 2 dekens per huis, maar dat was niet haalbaar. Hoog in de bergen is het erg koud. De mensen wiens huizen en dorpen zijn verwoest door de aardverschuiving slapen op dit moment allemaal in een school. De aardverschuiving is waarschijnlijk ontstaan doordat een rivier ergens hoog in de bergen was geblokkeerd door rotsen. Door aanhoudende regen is al het water gestegen en veroorzaakte meerdere verschuivingen vanaf boven. Vanaf een andere berg kon ik de aardverschuivingen goed zien. In totaal zeker minstens 5 sporen van de aardverschuiving die vanaf de top van de berg in verschillende banen naar beneden gleed, met water, rotsen, bomen en al in totaal 6 dorpen volledig van de kaart veegde.

Na de bestelling waren we naar de grens van India gereden met de scooter en hebben we een paar spullen gekocht. De straat was tax-free omdat het op de grens is. Op de terugweg werden we eruit gepikt bij een controlepost en werden we gecontroleerd of we niet teveel spullen hadden gekocht.

Daarna nog een paar spullen gehaald, en om 16:00 de nachtbus gepakt weer terug richting Chitwan.

1:34 s'nachts aangekomen in Chitwan, toen we werden opgepikt door Santosh die ons naar onze kamer bracht.

20 juni

Vandaag de hele middag met Jayanty gechilled, dat is de zus van Janak. Vanavond gaat er ook een team richting de bergen waar de scholen beschadigd waren, die worden nu eindelijk hersteld. Daar zullen ze 3 dagen blijven. Ik ga helaas niet mee want ik heb andere plannen omdat mijn vlucht naar Thailand op de 23ste staat. Daarom wil ik sowieso 1 dag van te voren in Kathmandu zijn. Ik had 2 tenten gekocht in Nederland, juist speciaal voor deze gelegenheid om in de bergen te overnachten als het moet. Deze tenten heb ik achtergelaten. Susan, Janak en nog 2 andere jongens zullen die nu meenemen naar de bergen.

In de avond heb ik met Mary, Ajit, Dhurba en zijn vrouw bij Dhurba thuis gegeten.

Daarna oma even gebeld thuis want die is 75 jaar geworden!

21 juni

Vandaag heb ik een gedeelte van de goederen die ik uit Nederland heb meegenomen aan Dhurba gegeven. Dankzij twee vrienden en me zusje die me heel veel goederen zoals o.a speelgoed, tandenborstels en schriften mee hebben gegeven. Heel goed, en Dhurba was blij met de spullen. De andere helft zal ik meenemen naar Kathmandu om bij weeshuis Marinka's Home te droppen.

Daarna heb ik even met Jayanty gechilled. RK wilde mij zijn huis laten zien en dorp waar zijn hele familie woont. Voordat we vertrokken voor een rit van anderhalf uur met de motor reden we eerst nog langs het huis van Madhav. Madhav was die jongen van school met wie ik had gevoetbald met zijn vrienden. Ik had hem beloofd hem nog te bellen om te voetballen, voordat ik weer terug naar Nederland vertrek. Ik kon hem niet bereiken maar wist waar hij woonde.

Bij zijn huis aangekomen was hij blij en verbaasd me te zien. Zijn ouders waren er ook, die had ik de vorige keer al ontmoet. Ik zei dat ik morgen al naar Nederland vertrek en geen tijd meer heb om te voetballen. Maar ik had in Biratnagar een zonnebril gekocht, speciaal voor de lange rit met de motor onderweg naar Taplejung. Die heb ik aan hem gegeven. Z'n moeder sneed toen een paar mango's in stukken en daarna hebben we nog wat foto's gemaakt voordat we afscheid namen. Daarna vertrokken RK en ik naar zijn dorp.

In het dorp woonde de hele familie van RK. We zijn zeker langs een stuk of 10 families geweest. Ook bracht RK me naar een mooie plek waar 2 grote rivieren samenkomen en als 1 rivier verder gaan. Dat zag er spectaculair uit.

Toen we in de avond laat in Sapana village aankwamen gaf Ajit een feestje, want hij gaat samen met mij mee naar Kathmandu de volgende dag om vervolgens een week later naar Denemarken te gaan voor een paar jaar. Zijn vrouwt woont en studeert daar. 
Het werd een gezellige avond, met bier, eten en muziek.

22 juni

Vandaag vertrek ik naar Kathmandu, met de toeristenbus die 9:00 vertrekt, samen met Ajit, en zal ik de volgende dag mijn vlucht terug naar Bangkok pakken. Ik heb uiteindelijk nog meer spullen achtergelaten, veel aangeschafte spullen had ik niet eens gebruikt, zoals slaapspullen voor in de bergen. Mijn bergschoenen ook afgegeven, en toen was het tijd om afscheid te nemen. Dhurba, zijn vrouw, Mary, Porcas, RK en nog een paar andere jongens waren er. Toen werden Ajit en ik met de jeep naar de bus gebracht, en gingen we eindelijk naar Kathmandu.

Rond 15:00 aangekomen in Kathmandu gingen we naar Ajit's huis, waar zijn zoon, moeder, zus en broer ook verblijven. Kennis gemaakt met de familie en daarna contact opgenomen met iemand van Marinka's home om een afspraak te maken zodat ik al het speelgoed kon afgeven.
We zijn met de motor daarheen gegaan en ik heb een kijkje genomen in het weeshuis. Zodra je daar loopt voel je emoties, alleen al het feit dat alle kinderen van jong tot oud hun familie zijn kwijtgeraakt door de aardbeving, of uit gebroken gezinnen komen waarvan de ouders verslaafd zijn of mishandeling voorkomt. Het jongste kindje is nog maar net een paar maandjes oud.
Hierdoor ga je beseffen dat als je uit een compleet en warm gezin komt, hoe belangrijk en goed dat eigenlijk is.

Daarna zijn we een rondje gaan maken door de stad op de motor. We zijn o.a. langs de Dharara toren geweest, de metershoge populaire toeristische trekpleister. Op het moment van de aardbeving bevonden zich 200 mensen in de toren. Ze konden geen kant op. De toren is volledig verwoest.

Daarna heb ik Jayanty gebeld om met haar af te spreken, zij is namelijk in Kathmandu samen met haar broertje. We hadden afgesproken bij de Dharara toren en gingen even chillen. Haar broertje van 16 is Taekwondo kampioen. Hij is o.a. in India geweest voor toernooien. Hij kan ook heel goed zingen, een beetje gitaar spelen en heel goed beatboxen. Ik vroeg of hij wat wilde zingen voor de camera en dat vond hij oke. We hebben gelachen en een leuke avond gehad en konden moeilijk afscheid van elkaar nemen. Zo rond 23:30 heb ik de taxi terug naar Ajit's huis genomen en daar nog even mijn opnames en foto's op de laptop van Ajit overgezet.

Daarna slapen, want morgen vlieg ik na iets langer dan 3 weken in Nepal te hebben gezeten terug naar Bangkok.

23 juni

Rond 8:00 naar de kapper geweest met Ajit. Deze kapper knipte gelukkig veel beter dan de kapper in Chitwan. Daarna gingen we naar de Boudhanath Stupa, ook een toeristisch trekpleister. Daar gingen we een beetje naar souvenirs kijken. Daarna terug naar Ajit's huis, gingen we samen met zijn broer Daal-bath eten wat zijn moeder had gemaakt. Daarna afscheid genomen van zijn familie en bracht Ajit me op de motor naar het vliegveld. Daar afscheid genomen van me Nepalese broeder Ajit, wie ik natuurlijk heb bedankt voor alles, de fijne dagen en dat hij me meenam naar familie en verschillende mooie plekken van Nepal liet zien. Zodra hij in Denemarken is nemen we weer contact op, want ik neem een gedeelte van zijn kleding mee omdat hij zoveel spullen moet meenemen van zijn familie dat hij waarschijnlijk te veel bagage zal hebben. Toen stapte ik het vliegtuig in en vertrok ik terug naar Bangkok.